Pęcherz nadaktywny (overactive bladder, OAB). Definicja i epidemiologia

Lekarz w Oddziale Klinicznym Urologii i Urologii Onkologicznej Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie. Kierownik najnowocześniejszej w Europie Pracowni Wideourodynamiki w krakowskim Szpitalu Uniwersyteckim. Członek elitarnego Komitetu ds. Edukacji Międzynarodowego Towarzystwa Kontynencji (Education Committee, International Continence Society, ICS; najważniejszego towarzystwa naukowego na świecie zajmującego się problematyką urologii czynnościowej i nietrzymania moczu). Współautor wytycznych Kanadyjskiego Towarzystwa Urologicznego w zakresie diagnostyki i leczenia zespołu pęcherza nadaktywnego (OAB) oraz autor podręcznika Consultation in Neurourology: A Practical Evidence-Based Guide dostępnego w anglojęzycznych księgarniach medycznych na całym świecie.

Przeprowadził jedne z największych na świecie oraz pierwsze w Europie Środkowo-Wschodniej badania populacyjne oceniające częstość występowania objawów z dolnych dróg moczowych oraz zespołu pęcherza nadaktywnego, ich uciążliwość oraz wpływ na jakość życia w grupie ponad 20 tysięcy uczestników. Zaadaptował i zwalidował na język polski najlepsze kwestionariuszowe narzędzia diagnostyczne w neurourologii oraz urologii czynnościowej. Od 2018 roku pełni także rolę delegata Polskiego Towarzystwa Urologicznego przy ICS oraz jest członkiem stowarzyszonym sekcji urologii czynnościowej Europejskiego Towarzystwa Urologicznego.

Autor ponad 50 publikacji w prestiżowych recenzowanych czasopismach międzynarodowych, 14 rozdziałów podręcznikowych, licznych doniesień konferencyjnych oraz beneficjent grantów organizacji MITACS, Rządu Kanady i Unii Europejskiej dla przełomowych badań w medycynie. Za swoje badania otrzymał wiele prestiżowych nagród, stypendiów oraz wyróżnień. Współpracuje z wieloma ośrodkami polskimi i zagranicznymi w zakresie multidyscyplinarnych projektów naukowych i badań klinicznych.