Sztuczna inteligencja w służbie medycznej. Cz. 2

Otrzymał tytuł magistra informatyki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie w 1997 r. oraz doktorant z wyróżnienie na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w 2001 r. Habilitował się w dziedzinie informatyki na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w 2014 r., gdzie obecnie pracuje na stanowisku profesora uczelni. Jego obecne zainteresowania badawcze obejmują rozwijanie modeli i metod sztucznej inteligencji opartych na budowanych skojarzeniowych modelach wiedzy oraz nowych modelach sztucznych neuronów impulsowych oraz ich sieci. Tworzy systemy lingwistyczne oraz metody stosowane do budowy chatbotów, jak również rozwija systemy i metody uczenia motywowanego, modelując potrzeby ludzkie oraz charakter w celu usprawniania automatycznej komunikacji pomiędzy człowiekiem i komputerem. Zajmuje się tworzeniem nowych modeli pamięci semantycznej i epizodycznej, tworzeniem nowych i rozwijaniem istniejących strategii i algorytmów uczenia maszynowego, eksploracji danych, inżynierii wiedzy oraz systemami kognitywnymi. Opracowuje nowe rozwiązania w zakresie wykorzystania metod sztucznej inteligencji w medycynie oraz rozwijania inżynierii biomedycznej. Jest współzałożycielem i członkiem Polskiego Towarzystwa Sztucznej Inteligencji od 2009 roku, a od 2011 roku jest Członkiem Zarządu Polskiego Towarzystwa Sieci Neuronowych. Od 2017 roku jest Zastępcą Kierownika Zespołu Akademii Górniczo-Hutniczej ds. współpracy w eksperymentach przy wielkim zderzaczu hadronów ALICE w CERN. Jest członkiem European Neural Network Society oraz IEEE Senior Member. W 2020 został członkiem Komitetu Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej Polskiej Akademii Nauk.