Zaostrzenie niewydolności serca u pacjenta geriatrycznego z COVID-19, a możliwości terapeutyczne

Lekarz kardiolog, elektrofizjolog, prof. dr hab. n. med., kierownik Katedry Kardiologii, Wrodzonych Wad Serca i Elektroterapii SUM w Zabrzu; obecnie Prezes Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Urodzony 7 września 1962 w Orzeszu, dyplom i tytuł lekarza otrzymał w 1987. Specjalista w zakresie chorób wewnętrznych (1994) oraz kardiologii (1996). Stopień naukowy dra n. med. otrzymał w 1994 na podstawie dysertacji: Ocena porównawcza wyników leczenia chorych z wielonaczyniową chorobą niedokrwienną serca za pomocą przezskórnej angioplastyki tętnic wieńcowych lub pomostowania chirurgicznego, której promotorem był prof. Stanisław Pasyk. Przedstawiony dorobek naukowy oraz rozprawa: Wpływ ortodromowego, nawrotnego częstoskurczu przedsionkowo-komorowego na rozwój kardiomiopatii przedsionkowej u chorych z zespołem Wolffa, Parkinsona i White’a były podstawą kolokwium habilitacyjnego i nadania w styczniu 2003 stopnia naukowego dra hab. n. med. w zakresie medycyny – kardiologii, elektrofizjologii klinicznej. Od 23 VII 2008 profesor nauk medycznych.